دستهایم به آرزوهایم نرسید آنها بسیار دورند... اما درخت سبز صبرم می گوید: امیدی هست... دعایی هست... خدایی هست...! ............................ تو را آرزو نخواهم کرد، هیچ وقت! تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی، با دل خود، نه آرزوی من